Pierwsze zielone pączki na drzewach, wiwatujący śpiew ptaków, dłuższe dni, a także więcej godzin słonecznych… to może oznaczać tylko jedno, nadchodzi wiosna! Wraz z nadejściem wiosny do życia budzą się nie tylko zwierzęta ale i rośliny, które zachwycają nas intensywnością swoich kolorów oraz zapachów. W dzisiejszym wpisie chciałabym przybliżyć Wam charakterystykę roślin, które kwitną na wiosnę i które ze względu na swoje kosmetyczne i lecznicze zastosowanie warte są uwagi.
Nadszedł ten dzień, Pierwszy Dzień Wiosny (kalendarzowy), nie bez powodu zaznaczyłam, że jest to dzień kalendarzowy, ponieważ astronomiczną wiosnę obchodziliśmy już 20 marca. Nie wiem jak Wy ale ja przyznam, że bardzo długo czekałam na ten dzień, ponieważ tegoroczna zima była jak dla mnie zdecydowanie za długa. Wraz z nadejściem wiosny zawsze czuję przypływ energii i chęć spędzania każdej wolnej chwili na świeżym powietrzu. Wiosna i wczesne lato to idealny czas na to, by odkryć w sobie zamiłowanie do zielarstwa. Rośliny i zioła lecznicze rosną w wielu miejscach – warto je wykorzystać i własnymi siłami zgromadzić ich zapasy, które z pewnością posłużą nam w jesienno-zimowym okresie.
O leczniczych właściwościach ziół słyszał chyba każdy z nas. Ciężko znaleźć kogoś, kto choćby raz w życiu nie pił herbaty w postaci naparu z rumianku czy pokrzywy. Zioła stanowią podstawę wielu domowych metod leczenia oraz pielęgnacji skóry. Zwykle jednak zioła kupujemy w postaci suszonej w aptekach, przez Internet lub rzadziej w sklepach zielarskich. Tymczasem nic nie stoi na przeszkodzie, by zbierać je samemu. Zwłaszcza, że do ich zbierania nie potrzebujemy wyjeżdżać na drugi koniec Polski, a jedynie rozejrzeć się wokół, pójść na spacer do ogrodu, na łąkę czy do lasu. Poza tym zbieranie ziół nie jest trudne. Cała sztuka polega na tym, by wiedzieć, co zbierać i w jaki sposób to robić 🙂
Z poniższego wpisu dowiecie się, jakie zioła warto zbierać wiosną i gdzie ich szukać. W jakim okresie najlepiej je zbierać i jakich zasad przestrzegać podczas ich zbierania i przechowywania. Dodatkowo znajdziecie wiele przepisów na domowe kosmetyki prosto z ogrodów, łąk i lasów… 🙂
Najpopularniejsze rośliny, których nie możecie przegapić wiosną to:
- Pokrzywa
- Brzoza
- Babka lancetowata
- Mniszek lekarski
- Lipa
- Czarny bez
- Stokrotka pospolita
- Czosnek niedźwiedzi
Pokrzywa
O pokrzywie pisałam już kiedyś osobny artykuł, ponieważ to jedna z roślin, którą uwielbiam i wykorzystuję na wiele sposobów. W najprostszej postaci jako napar z suszonych liśći, który chętnie wypijam ale i stosuję jako fazę wodną w kremach i żelach do mycia twarzy. Suszoną pokrzywę wraz z innymi ziołami, jak np. szałwią, miętą dodaje do peelingów do ciała, ale przede wszystkim stóp. Ziele to jest jednym z głównych składników domowych płukanek, odżywek i szamonów do włosów, ponieważ odżywia i nabłyszcza włosy. Napar z suszonej pokrzywy polecam jako parówkę na twarz, ponieważ dokładnie oczyszcza skórę z toksyn i rozszerza pory. Poniżej znajdziecie szczegółowe informacje na temat tej cudownej rośliny.
Z pewnością każdy z nas chociaż raz miał styczność z pokrzywą i na własnej skórze odczuł, jak dotkliwie potrafi poparzyć. W dzieciństwie pokrzywa budziła strach, a w okresie dojrzewania stała się jedną z cenniejszych roślin poprawiającą kondycję skóry i włosów.
Wyróżniamy dwa gatunki pokrzyw: pokrzywę zwyczajną (urtica dioica) oraz pokrzywę żegawkę (urtica urens). Ta pierwsza jest byliną znacznie wyższą, gdyż osiąga wysokość nawet do 150 cm, natomiast jej siostra- pokrzywa żegawka osiąga wysokość maksymalnie do 40 cm i jej właściwości są nieco silniejsze. Obie rośliny nadają się do zbierania, występują w całej Europie, środkowej i zachodniej Azji, Afryce, Ameryce Północnej jako rozpowszechnione chwasty. Rosną w lasach, przy podmokłych terenach, w zaroślach, na polanach, przy drogach, w sadach, a także w przydomowych ogrodach.Młode rośliny można zbierać rękami, o ile potrafimy odpowiednio uchwycić jej łodygi. Innym sposobem jest użycie rękawiczek, które uchronią skórę przed parzącymi włoskami. Można również użyć ręcznika papierowego kilkukrotnie złożonego, dzięki temu będziemy mieli pewność, że doniesiemy roślinę do domu.
Pokrzywę zbiera się w okresie od wczesnej wiosny (mi udało się upolować pokrzywę żegawkę w ostatnim tygodniu marca.. :)) aż do jesieni.
Ziele to jest przez wiele osób niedoceniane i kojarzone głównie z poparzeniem i swędzeniem skóry, roślina ta wykazuje zaś szereg leczniczych właściwości i zastosowań.
Właściwości pokrzywy:
- regularne picie pokrzywy wzmacnia naszą odporność,
- pokrzywa oczyszcza cerę oraz nadaje włosom blask,
- w liściach pokrzywy zawarte są sole mineralne: wapń, fosfor, magnez oraz łatwo przyswajalne żelazo, witaminy: prowitamina A, witamina C, E, K i witaminy z grupy B, a także karotenoidy- substancje pomocne w oczyszczaniu skóry i jej ożywianiu.
- pokrzywa bogata jest w kwasy krzemowe i octowe oraz aminy, takie jak: histamina,
- posiada właściwości regeneracyjne, dlatego bywa stosowana jako wcierka lub płukanka do włosów pozbawionych blasku i potrzebujących odżywienia. Zalecana jest szczególnie do włosów ciemnych i przetłuszczających się,
- pokrzywa ze względu na swoje antybakteryjne właściwości stosowana jest na problemy skórne, takie jak trądzik,
- pokrzywa wykazuje właściwości moczopędne, zalecana jest więc osobom cierpiącym na kamicę nerkową oraz borykającym się z zatrzymaniem wody w organizmie,
- pokrzywa posiada właściwości obniżające poziom cukru we krwi, dlatego osoby chorujące na cukrzycę mogą ją stosować jedynie po wcześniejszej konsultacji z lekarzem,
- pokrzywa ze względu na dużą zawartość żelaza wpływa korzystnie na produkcję czerwonych krwinek, co przydaje się w leczeniu osłabienia i anemii,
- pokrzywa zwyczajna stosowana jest w chorobach alergicznych ze względu na zawartość związków czynnych, m.in. pochodnych tyrozyny, które działają przeciwhistaminowo.
Zastosowanie pokrzywy:
- stosowana jako leczniczy napar wzmacniający odporność lub świeżo wyciśnięty sok z liści pokrzywy,
- ziele można wykorzystywać w kuchni jako składnik pesto i zup, jako dodatek do zapiekanek, potraw jajecznych,
- pokrzywę można ususzyć i stosować jako przyprawę do potraw, a także zamrozić jak szpinak,
- można ją wykorzystać do syropów, a także nalewek,
- stosowana jako płyn do płukania ust,
- ze względu na właściwości antybakteryjne stosowana jest do przemywania twarzy oraz okładów,
- pokrzywa ze względu na bogactwo makroelementów i witamin wykorzystywana jest w produkcji naturalnych kosmetyków do pielęgnacji twarzy i włosów.
Przepisy na domowe kosmetyki z wykorzystaniem pokrzywy
I. Czysta skóra dzięki parze wodnej
Składniki:
- 7 łyżek stołowych suszonych lub 1,5 garści świeżych liści pokrzyw,
- 1,5 l wody
Sposób przygotowania:
Liście pokrzywy zagotować w wodzie. Garnek zdjąć z kuchenki, nachylić twarz nad naczyniem i przykryć głowę ręcznikiem. Takie zabieg oczyszcza skórę i zapobiega powstawaniu nowych zanieczyszczeń. Oczyszczanie parą wodną najlepiej wykonywać przez ok. 10 min.
II. Wzmacniający i odświeżający lotion do włosów
Składniki:
- 2 pełne garście pokrzywy,
- 75 ml wody
Sposób przygotowania:
Pokrzywę zmiksować lub zblendować na gładką masę, oddzielić grube łodygi, masę przecisnąć przez gazę i rozcieńczyć sok (ok. 60 ml) taką samą ilością wody i delikatnie wmasować w skórę głowy.
Zielony sok z pokrzywy wzmacnia skórę głowy, poprawia jej ukrwienie. Najlepiej aplikować go na włosy zaraz po ich umyciu, dzięki temu włosy będą odświeżone.
III. Odżywka na pięknie błyszczące włosy
Składniki na buteleczkę o poj. 250 ml:
- 5 łyżek stołowych suszonych lub 1 garść świeżych liści pokrzywy,
- 125 ml wody
- 125 ml octu jabłkowego ( w przypadku włosów suchych, zniszczonych zaleca się użycie mniejszej ilość octu np. w proporcji ocet/woda 1:3 lub 1:4 )
Sposób przygotowania:
Liście zalać wrzącą wodą i zaparzyć pod przykryciem przez ok. 20 minut. Napar przelać do buteleczki z ciemnego szkła, wyciskając sok z liści. Do soku z pokrzywy dodać ocet jabłkowy. Mieszaninę odstawić w chłodne miejsce, najlepiej do lodówki. W takich warunkach odżywka nadaje się do stosowania przez ok. 2 tygodnie. Płukanki nie należy stosować codziennie, maksymalnie 2-3 razy w tygodniu.
IV. Octowa płukanka do włosów z pokrzywą i szałwią
Składniki na buteleczkę o poj. 150 ml:
- 80 ml naparu z pokrzywy,
- 20 ml hydrolatu szałwii lekarskiej,
- 50 ml octu jabłkowego
Sposób przygotowania:
Suszone liście pokrzywy zalać wrzącą wodą i zaparzyć pod przykryciem przez ok. 20 minut. Napar odstawić do ostudzenia. Do szklanej buteleczki z ciemnego szkła odważamy kolejno: napar w pokrzywy, hydrolat szałwiowy oraz ocet jabłkowy. Miksturę najlepiej przechowywać w lodówce i zużyć w ciągu 2 tygodni. Sprawdzi się idealnie do włosów z tendencją do przetłuszczania. Płukanki nie należy stosować codziennie, maksymalnie 2-3 razy w tygodniu.
Brzoza
Delikatne, jasnozielone liście, które brzoza wypuszcza w maju, są symbolem młodości i życiowej energii. Już w czasach Słowian sok z brzozy uchodził za środek pobudzający ukrwienie skóry głowy i traktowany był jako napój młodości, gwarantujący nieskazitelną urodę. A to za sprawą bogactwa minerałów, aminokwasów, kwasów owocowych, fruktozy, polifenoli, betuliny i witaminy C.
Brzoza brodawkowata (Betula pednula) rośnie w ogrodach, parkach, na skraju dróg oraz jako drzewo pionierskie na obszarach ugorowanych i wrzosowiskach. Na północy i wschodzie Polski wchodzi w skład typowego lasu liściastego. Jej znakiem rozpoznawczym jest biała kora poprzecinana czarnymi spękaniami. Gałęzie brzozy są długie, cienkie i zwisające, pokryte licznymi, ciemnymi, brodawkami. Liście są krętoległe, ogonkowe, zakończone jajowato lub trójkątnie.
Sok z brzozy – remedium na osłabione włosy
Sok z brzozy poprawia ukrwienie skóry głowy i jest pomocny w kuracji włosów przetłuszczających się, leczeniu łupieżu i swędzącej skóry głowy. Sok z drzewa rosnącego w ogrodzie można zbierać od połowy marca do połowy kwietnia. Na wysokości jednego metra pień powinien osiągać grubość około 20 cm, w tym miejscu należy wywiercić otwory głębokie na 2 lub 4 cm i włożyć w nie plastikową rurkę na głębokość około 2 cm tak, aby nie wypadała. Po krótkim czasie spłyną pierwsze krople, które najlepiej jest zbierać do ustawionego poniżej rurki niewielkiego naczynia ze szkła, plastiku lub emalii. Z jednego drzewa można pozyskać najwyżej 3 l soku z brzozy, ponieważ tylko taka ilość nie zaszkodzi rośinie. Następnie otwór należy zakleić maścią ogrodniczą do stosowania po szczepieniu drzew i nie otwierać go ponownie przez conajmniej 2 lata. Jeśli chcesz używać soku przez cały rok, doprowadź go do wrzenia i gorący płyn wlej do szklanych buteleczek z zakrętkami typu twist-off. Przechowuj w lodówce. Sok nalezy wsmarowywać bezpośrednio w skórę głowy.
Sok brzozowy pozyskany z pnia można również pić, jest ożywczym wiosennym eliksirem 🙂
I. Przepis na odżywkę z liści brzozy
Składniki:
- 1 łyżka stołowa suszonych liści brzozy,
- 1 filiżanka wody
Sposób przygotowania:
Liście zalać wrzącą wodą, napar odstawić do ostygnięcia i odcedzić. Gotowe 🙂
Odżywka sprawia, że włosy są miękkie i błyszczące, a skóra głowy zdrowa.
! Uwaga: naparu nie wolno stosować do jasnych włosów!
Innym sposobem na wykorzystanie liści brzozy jest wykonanie naparu i schłodzenie go, a następnie stosowanie jako tonik do twarzy, do cery zanieczyszczonej. Wystarczy zamoczyć w płynie wacik i przemywać nim twarz.
Pączki liści i świeżę listki brzozy można wykorzystać również do przygotowania wiosennej sałatki.
Babka lancetowata
Większość z Was zapewne zna tą roślinę, lecz mało kto docenia jej wyjątkowe właściwości. Rozety babki rosną przy drogach i na łąkach, nie rzucając się w oczy, a jej białe kwiatki nie są zbyt okazałe. Niepozorna babka lancetowana (Plantago lanceolata) jest nieodzowna w medycynie naturalnej, a także w produkcji kosmetyków naturalnych, przede wszystkim dzięki substancjom o działaniu antybiotycznym, takim jak aukubina. Pomaga ona przede wszystkim w pielęgnacji zanieczyszczonej i tłustej cery, a także w zwalczaniu trądziku. Innymi składnikami rośliny są śluz, gorycze oraz kwasy krzemowe.
Liści babki lancetowatej mają dobroczynne działanie w łagodzeniu lekkich poparzeń słonecznych i ukąszeń owadów. Należy ułożyć obok siebie 3 lub 4 listki ziela, powiązać ogonkami lub po prostu zwinąć w kulkę i tak długo pocierać w dłoniach, aż roślina wypuści sok. Sokiem smarujemy ukąszone lub poparzone miejsce na skórze.
I. Okład na czystą skórę z babki lacentowatej
Składniki:
- garść liści babki lacetowatej
- 1/4 l wody
Sposób przygotowania:
Liście sparzyć wrzącą wodą i zaparzać pod przykryciem przez 30 min. Gotowym wywarem nasączyć bawełniany ręcznik, nałożyć go na twarz, przykryć ręcznikiem fotte i poddać się działaniu okładu przez 20 min. Na koniec spłukać twarz letnią, a następnie zimną wodą.
Mniszek lekarski
Dmuchawce, jak nazywane jest to ziele w języku ludowym, zna prawie każde dziecko. Gdy mniszek lekarski (Taraxacum officinale) rozprzestrzenia się na łąkach, jego słoneczne kwiaty o zapachu przypominającym miód rozweselają zmęczone zimą serca. Już wczesną wiosną można go rozpoznać po mocno wcinanych liściach, które płasko rozpościerają się w kształce rozety. Z biegiem czasu na łodygach wypełnionych mlecznym sokiem pojawiają się żółte kwiaty. Zawarte w kwiatach i liściach witaminy, flawonoidy, gorycze, śluz, saponiny i garbniki odświeżają i delikatnie oczyszczają skórę i włosy. Jeśli dodamy drobno pokrojone kwiaty i delikatne młode liście do wiosennej sałatki, pobudzimy nerki i wątrobę do intensywniejszej pracy.
Przepisy na domowe kosmetyki z wykorzystaniem mniszka lekarskiego
I. Okłady na świeżą cerę
Składniki:
- garść liści mniszka lekarskiego
- 1/4 l wody
Sposób przygotowania:
Ciepły okład z mniszka lekarskiego odświeża skórę i sprawia, że cera wygląda świeżo i wiosennie! Dwie garście młodych listków (bez łodyg) drobno pokroić i zalać wrzącą wodą, tak aby ziele było w niej w calości zanurzone. Zaparzać pod przykryciem 4-5 minu, następnie zanurzyć w ciepłym płynie bawełniany ręcznik, delikatnie odcisnąć i położyć na twarz. Osoby mające popękane naczynka krwionośne powinny stosować letnie okłady,
II. Wzmacniająca płukanka do włosów
Składniki:
- 1-2 garście kwiatów mniszka laekarskiego
- 1/4-1/2 l wody
Sposób przygotowania
Zależnie od długości włosów sparzyć 1 lub 2 garście kwiatów mniszka w 1/4 lub 1/2 l wrzącej wody. Zaparzać pod przykryciem 5-10 minut. Przefiltrować, po umyciu spłukać włosy odżywką i wmasować ją w skórę głowy.
Napar z mniszka lekarskiego wzmacnia skórę głowy i włosy, niezależnie od tego, czy są suche, łamliwe czy tłuste.
Lipa
Mające leczniczą moc kwiaty lipy, które zbiera się w czerwcu lub lipcu są znów dodeniane, bo tradycyjna wiedza powróciła do łask. Według starych poprzekadeł lipa kwitnie tak późno, bo chce, aby jej kwiaty złapały jak najwięcej światła i ciepła. Do zastosowań kosmetycznych nadają się zarówno kwiaty lipy drobnolistnej (Tilia cordata), jak i lipy szerokolistnej (Tilia grandifolia).
Kąpiel parowa z kwiatami lipy odświeża skórę, poprawia ukrwienie i idelanie nadaje się do skóry wrażliwej. W składzie kwiatów lipy największą rolę odgrywają flawonoidy, olejki eteryczne, a także śluz, garbniki i cukier. Te substancje działają na naszą skórę ochronnie, bakteriobójczo i przeciwzapalnie.
Przepisy na wykorzystanie lipy w domowym zaciszu
I. Maseczka oczyszczająca
Składniki:
- garść kwiatów lipy
- 1/4 l wody
- 2 żółtka jaj
Sposób przygotowania:
Kwiaty sparzyć wrzątkiem, zaparzać przez kwadrans i po tym czasie przecedzić. Żółtka rozmieszać w miseczce. Dodawać do nich wywar z lipy, wlewając go łyżkami, az masa będzie mazista. Nałożyć na skórę i pozostawić przez około pół godziny, następnie zmyć i opłukac twarz zimną wodą.
II. Lecznicza kąpiel parowa
Składniki:
- garść kwiatów lipy
- 1/2 l wody
Sposób przygotowania:
Kwiaty zalać wrzącą wodą, nałożyć na głowę ręcznik i nachylić się nad ciepłą parą. Wywar można stosować w walce z trądzikiem i zaskórnikami w postaci okładów na twarz.
III. Odżywka na miękkie włosy
Składniki:
- garść kwiatów lipy
- 1/4 l wody
Sposób przygotowania
Kwiaty gotować przez 15 minut w wodzie, odstawić do ostygnięcia, przecedzić i uzyskną odżywką spłukać umyte włosy. Dzięki odżywce łamliwe i suche włosy staną się miękkie. Szczególnie zalecana jest osobom o włosach blon, ponieważ nadaje im delikatny blask.
Czarny bez
Gdy kwitnie czarny bez (Sambucus nigra), to znak, że najwyższy czas przygotować skórę na wiosnę. W maju i w czerwcu biało-zielone kwiatostany pojawiają się w zaroślach, zdłuż polnych dróg, na skrajach lasów i w naszych ogrodach. Czarny bez łatwo rozpoznać po baldaszkowym kwiatostani w kształcie talerza i kremowym kolorze oraz po niepowtarzalnym zapachu i gorzkim aromacieroztartych liści. W ogrodzie rośnie na świeżej, żyznej ziemi, tradycyjne w pobliżu kompostu lub w dzikich zaroślach.
Czarny bez najlepiej zbierać, gdy jego kwiaty w pełni zakwitną.
Przepisy na wykorzystanie czarnego bzu
I. Otulająca para wodna z dodatkiem czarnego bzu
Składniki:
- 1-2 garście świeżych lub suszonych kwiatów czarnego bzu
- 1 l wody
Sposób przygotowania
W pierwszej kolejności należy dobrze otrząsnąć baldachy, aby ukrytym w nich robakom dać szansę na ucieczkę. Następnie w zależności od długości włosów zaparzyć w litrze wody 1 lub 2 garście świeżych, ewentualnie suszonych kwiatów, nachylić twarz nad naczyniem i zażywać kąpieli parowej przez około 10 minut.
Kąpiel parowa oczyszcza cerę. Kwiaty czarnego bzu zawierają olejki eteryczne, wolne kwasy tłuszczowe, flawonoidy, garbniki i śluzy, które delikatnie otulają skórę twarzy.
II. Maść na miękki dotyk dłoni
Składniki:
- 125 ml lub 6 łyżek stołowych wazeliny
- 1-2 garście świeżych kwiatów czarnego bzu
Sposób przygotowania
Rozpuszczamy wazelinę w kąpieli wodnej na wolnym ogniu, dodajemy kwiaty czarnego bzu i zaprzamy mieszankę przez 45 minut. Gdy masa stwardnieje, ponownie podgrzewamy przez krótki czas. Następnie przecedzamy do zakręconego słoika z ciemnego szkła i pozostaiamy do ostygnięcia. Zamykamy i przechowujemy nie dłużej niż pół roku w lodówce. Maść leczy spierzhniętą, otartą skórę. W przepisie zamiast wazeliny możecie zastosować olej kokosowy lub masło shea/mango.
Stokrotka pospolita
Spotkanie ze stokrotką pospolitą (Bellis perennis) jest pierwszym krokiem w nawiązywaniu kontaktu z naturą nawet dla raczkujących dzieci. Zwana także gęsimi pępkami, przypołudnikiem czerwonym czy stokrocią trwałą wschodzi na łąkach, zwiastując wiosnę. Jako składnik maści i maseczek jest pomocna przede wszystkim w pielęgnacji cery zanieczyszczonej i tłustej. Kwiaty zawierają eteryczne olejki, saponiny, śluz, gorycze i garbniki oraz usuwają nadmiar wody i oczyszczają krew. Wesołe kwiatki – słoneczka można jeść – smakują zarówno jako doatek do wiosennej sałtaki, jak i w kanapce. Kwitną od wiosny do jesieni.
Przepisy na wykorzystanie stokrotki pospolitej
I. Tynktura ze stokrotek o działaniu przeciwzapalnym
Składniki:
- garść kwiatów stokrotki pospolitej (około 50 sztuk)
- 70 ml alkoholu 40%
Sposób przygotowania
Stokrotki włożyć do słoika, zalać alkoholem, zamknąć naczynie i odstawić na 4-6 godzin w słoneczne miejsce. Od czasu do czasu potrząsnąć słoikiem, następnie przecedzić i przelać płyn do butelki z ciemnego szkła.
II. Maść stokrotkowa
Składniki:
- 1/2 garści kwiatów stokrotki pospolitej (około 25 sztuk)
- 50 ml oleju słonecznikowego
Kwiaty układamy warstwami w jasnym słoiku z szerokim otworem, zalewamy olejem i odstawiamy na około 4 tygodnie w słoneczne miejsce. Po tym czasie sporządzamy maść.
- 5 g wosku pszczelego
- 50 ml olejku ze stokrotek
Składniki wkładamy do naczynia i trzymamy w kąpieli wodnej na kuchence, aby wosk się roztopił. Dokładnie mieszamy, uważając, aby do mieszanki nie przedostała się woda. Gdy olej połączy się z woskiem pszczelim, wyjmujemy naczynie z kąpieli wodnej i przelewamy mieszankę do pojemniczków na krem. Odstawiamy do ostygnięcia i gotowe 🙂
Czosnek niedźwiedzi
Trudno nie rozpoznać jego charakterystycznego zapachu, zwłaszcza jeśli rozetrzemy listki rośliny w palcach. To pozwala odróżnić czosnek niedźwiedzi (Alium ursinum) od trujących liści konwalii majowych i zimowita jesiennego. Inną cechą charakterystyczną rośliny jest to, że jej liście wyrastają pojedynczo z ziemi i są z obu stron zwinięte, a następnie od razu się rozwijają. Środkowa żyłka świeżych liści po złamaniu wydaje słyszalny trzask. Eliptyczne, delikatne, jasnozielone listki rosnące na pojedynczych łodygach pojawiają się wczesną wiosną na polach, łąkach i w ogrodach. Rozrastają się w niezliczonej ilości, tworząc zielony dywan rozpostarty pod jeszcze bezlistnymi drzewami i krzewami. Białe kwiatki w kształcie gwiazdek, które pojawiają się w formie baldachu, także są jadalne. Nasiona są roznoszone przez pracowite mrówki, dlatego roślina szybko rozprzestrzenia się również w ogrodzie. Jeśli zbieramy czosnek niedźwiedzi po raz pierwszy, należy wybrać się po niego z osobą znającą się na ziołach. Liście czosnku niedźwiedziego zawierają dużą ilość witaminy C, wiele minerałów, m.in. żelazo, siarkę, magnez, a także śluz, flawonoidy, glukozynolany i bogate w siarkę olejki eteryczne, takie jak alliina, która leczy zanieczyszczoną skórę także od wewnętrz, poniewaz ma działanie antybakteryjne, oczyszczające i dezynfekujące.
Przepis na wyorzystanie czosnku niedźwiedziego
I. Pasta z czosnku niedźwiedziego
Składniki:
- 7 liści czosnku niedźwiedziego
- 2 łyżki stołowe twarożku
- 2 łyżki stołowe ziaren słonecznika
- 1 łyżka stołowa oliwy z oliwek
Sposób przygotowania
Wszystkie składniki miksujemy na gładką masę, rozsmarowujemy ją na twarzy i pozostawiamy na 10 minut. Po tym czasie zmywamy pastę letnią wodą. Zamiast oliwy z oliwek można dodać oleju słonecznikowego. Łagodne pesto z czosnku niedźwiedziego jest nie tylko zdrowym przysmakiem na wiosnę, ale pomaga także w leczniu chronicznie zanieczyszczonej skóry.
A Wy jakie rośliny dodalibyście do tej listy? 🙂
Miłego dnia!
Ola
Źródła: Bodenstein K. ,,Kosmetyki naturalne w moim ogrodzie.” Wyd. WAM, 2012